Toen ik zelf als vijftienjarige een jeugdtheaterschool binnenstapte, wist ik niet wat ik meemaakte! Ik zag jongens en meisjes vol vuur lessen volgen en toewerken naar dat ene moment: het moment dat ze, gespannen maar vastberaden, op het toneel voor publiek stonden te spelen.
Dat wilde ik ook! Sindsdien is theater niet meer weg te denken uit mijn leven. Na mijn opleiding op de Theaterschool in Amsterdam geef ik nu op verschillende plekken lessen en maak ik voorstellingen. Daarbij leer ik mijn spelers dat je op het toneel niet zomaar wat kunt doen. Je staat tenslotte (als het goed is) voor een zaal vol mensen die naar je kijken, dan moet je ook iets laten zien dat de moeite waard is!
Maar wat is dat dan? Wat is er mooi en belangrijk genoeg om aan het publiek te laten zien? En hoe moet je dat dan laten zien? En wanneer is iets goed gespeeld? In mijn filosofielessen gaan we met deze vragen aan de slag en zoeken we naar onverwachte antwoorden. In mijn spellessen leer je hoe je echt contact kunnen maken met elkaar en met het publiek terwijl je speelt. En hoe je met technieken en spelplezier je ideeën en teksten zo goed mogelijk tot leven kunnen laten komen op dat speciale moment dat je voor een zaal vol mensen op de planken staat.